Monochromatyczny, achromatyczny, wąska gama barw w obrazie/fotografii – co to znaczy?
Jakie ma zastosowanie w obrazie/fotografii, już wyjaśniam:
Monochromatyczny obraz polega na tym, że fotograf operuje jedną barwą używając kilku jej odcieni. W sumie uzyskuje jeden ton fotografii. Ciekawostką dla Was, może być to, że monochromatyzm występował już w sztuce średniowiecza i renesansu. Dobrym tego przykładem niemal monochromatycznego obrazu może być dzieło malarskie Paola Uccella „Bitwa pod San Romano”.
Wracając do tematu…
Monochromatyczny, jak wspomniałem, polega na zastosowaniu jednej barwy w kilku jej odcieniach na zdjęciu/obrazie np. : czarno-białe, sepii, cyjanotypii. Możemy również celowo zaaranżować obraz/fotografię w taki sposób, aby była zbudowana również na spójnej jasności. I tu mamy do czynienia z dwiema dominującymi technikami szczególnie w reklamie, do których jesteśmy dość mocno przyzwyczajeni:
- Technika jasnej tonacji, zwana też „high key”, polega na tym, że dobieramy kolorystykę planu, przedmiotów bądź osób, które chcemy pokazać w taki sposób, aby całość robiła wrażenie jasności, czystości i świeżości. Ta technika świetnie się sprawdza przy fotografii osób, które maja jasną cerę i są jednocześnie blondynem lub blondynką.
- Technika ciemnej tonacji zwana też „low key” jest odwrotnością techniki jasnej tonacji. Polega na tym, że dobieramy plan w taki sposób i kolorystykę, tak aby wszystko co się na nim znajduje było ciemne, a sam obiekt, portret czy przedmiot był oświetlamy przede wszystkim koturnowo. W zależności od tego co chcemy przedstawić na fotografii, musi być czytelne i widoczne w ciemnej tonacji. Może to budzić skojarzenia z wysoką jakością i ekskluzywnością fotografowanego produktu lub usługi.
Taka mała UWAGA co do techniki jasnej i ciemnej tonacji – często można się spotkać (nawet w literaturze) z błędnym tłumaczeniem nazwy „low key” na „niski klucz”, „high key” na „wysoki klucz”, które jest wynikiem błędnego przełożenia terminu „key”, bez uwzględnienia jego różnych znaczeń i kontekstu.
Monochromatyzm należy odróżnić od użycia wąskiej gamy barwnej, która występuje gdy artysta w swoich obrazach/fotografiach zastosuje celowo tylko 2-3 barwy w różnych odcieniach. Kiedy używamy do stworzenia obrazu/fotografii tylko koloru białego i czarnego, to wtedy mamy do czynienia z achromatyzmem. No i… można się pogubić, więc jak to odróżnić od siebie monochromatyzm od achromatyzmu i wąskiej gamy barwnej?
Achromatyzm to przedstawienie obrazu w postaci tylko czerni i bieli. Pamiętajmy, że czerń i biel to nie są barwy. Biel to wszystkie barwy na raz w tym samym natężeniu, a czerń to brak światła, więc i brak barwy. W fotografii achromatyzm jest wyjątkowo rzadko spotykany, w większości przypadków jego zastosowanie w obrazie zbliża go, bądź przekształca w grafikę.
Natomiast obraz monochromatyczny to taki, który zawiera: biel, czerń oraz odcienie szarości, ale może również zawierać każdą inną barwę z jej wszystkimi odcieniami od czerni aż do bieli np.: niebieski, żółty, różowy itd. A zastosowanie na obrazie/fotografii wąskiej gamy barwnej polega na doborze 2-3 barw, oczywiście powinny one być dobrane w taki sposób aby ze sobą współgrały. Gdy mamy z tym problem pomocne może być koło barw, ale o tym opowiem wam w kolejnym wpisie na blogu.